Canınız neresinden acıyorsa,

Bazen tek parmak, bazen tek yürek!

Muhaliflerini cezaevine atan bir rejim, bir cezaevi firarisinin mühendis bir genç ile bir askeri öldürmesini engelleyemez mesela. Mesela, bir çocuğu öldüren ve sırıtarak zafer pozu verenlerin yarısı cezadan kurtulabilir. İşyerinde kolayca ölürsün, kaza denir. Sokakta kolayca öldürülürsün, arızi sayılır. Gencecik umutsuzluklarla intihara sürüklenirsin, basıp geçerler. Tacize, tecavüze uğrarsın, tahrike, rızaya bakıp suçlu bile çıkarırlar. Emekli olarak sürünürsün, sistemin başındaki adam seni bir türlü ölmemekle suçlar. Sorumluluk üstlenmeden, her zaman suçlu arar bu tür rejimler.

O yüzden, bazen o “tek parmak” bir dönüm noktasıdır. Bazen on parmak. Bazen bir el, bazen el ele vermek. Bazen bir yürek, bazen “tek yürek!” Canınız neresinden acıyorsa, canı acıyan başkalarını da görerek.

 Umur Talu   T24